Gece Hayatı,

Sevgili arkadaşlarım…Son dönem yaşantımda iniş yook çıkış yoook..tu hayatımdaki en büyük heyecan Annemin düiretik aldığı Pazartesi ve Perşembe günleri tuvalete yetişmesini sağlamak, yetişince sevinmek şeklinde tezahür etmekte idi..
Pazartesi Salı Atölyede resim çalışmalarım hariç..
Ne gece hayatı, ne gündüz eğlencesi nede kültürel aktivite..
Daha önce bahsettiğim gibi Nazlıların nazlısı Anneciğim kışın Saklanbacımın Annecisi benim Fulyamla birlikte..Ben de yazları Onlar Antalya’ya geldiği zaman Annemi alıp hem hasret giderip hemde Fulyamı biraz dinlendirmek istiyorum…
Sağolsun Annemi hoşnut etmek oldukça zor olduğundan hoşnut etmeye çalışan yoruluyor.. biz de iki kardeş daha çok birbirimizi düşünürüz, Fulya beni ben Onu dinlendirmek için gayret sarfederiz..
Uzatmayayım efendim geçtiğimiz hafta Beni dinlendirmek için (ama bu amacımızı da anneme hissettirmeden) Annem Fulyaya misafir oldu.. Benim Özgür ruhlunun da gelmesine birkaç gün var.. bayramda bana misafir olacak :))
Ve ben yine birkaç günlük doyasıya özgürlüğü yaşamalıyım..
Diye düşünerek ve gündüzlerimi boşa çıkarmak amacıyla..
Zaten küçük olan evimizi temizlemeye kalktım.. Çıtırımla ikimiz giriştik temizliğe..
Benim enerjim genellikle gece gelir saat 23 ten sonra..
üzerime oldukça ince eski bir penye pijama giyerek elimden geldiği kadar bir şeyler yaptım, temizlik adına..
bir de bizim apartmanda aslında iyi bişey olan bir özellik var, depo mu denir kiler odası mı denir.. her dairenin giriş kapısının yanında küçük birer odacık vardır o daireye ait..
işte oraya koyabileceğim eşyaları da ayırdım.. saat 02:30 ta temizliğim bitti, evin anahtarını kapıdan çıkardım, elime aldım, kilerin anahtarını da aldım kapıyı açtım.. çıtırımın peşimden gelmemesi için kapıyı çektiiim kileri yerleştirdim, döneceğim aa aaa evin anahtarı yok.. evde elime aldıktan sonra tekrar bırakmışım..
saat 02:45 üzerimde incecik ve terden nemlenmiş pijama..
İçeride çıtırım miyav miyav bağırıyor..
Apartman uykuda.. site uykuda.. Antalya uykuda Ülke zaten hep uykuda..
Tanrım ne yapacağım şimdi.. Antalya’ya geldiğimden beri hiç komşuluk ilişkisinde bulunmadım kimseyle (birkaç kedisever hanımla sokak sohbeti dışında)
Çaresiz site görevlisinin kapısını tıklattım.. saat 03 e gelmekte.. ailece kapıya çıktılar..
Aklımı pek fazla kullanacak durumda değilim O da telefonumla birlikte içeride kalmış..
Burada yani aynı sitede oturan arkadaşımın annesinde anahtarım var Ama O da kızında ve uzakta.. Fulyada da anahtar var ama saat 3 te arayıp heyecanlandırmak istemiyorum.. (Ertesi sabah her iki taraftan da sıkı fırça yedim ama neyse o konu dışı şimdi)
Evde çilingir numarası var ama ev bende değil, Site görevlisinde çilingir numarası yokmuş..
Haydaaa.. neyse aklıma geldi çilingirlerin kayıtları karakollarda vardır..155 ten yakın karakol telefonu oradan da yakın çilingir telefonu alıp çağırdım çilingiri, site görevlisinin eşinden bir ceket isteyip saat 03 te sokakta çilingir beklemeye koyuldum, yarım saat sonra acemi ve tıfıl bir çilingir geldi.. O da en az yarım saat uğraştı ve been eve sabah 04’te girebildim nemli ve buz gibi olmuş pijamalarım ve parmakarası terliklerimde buz kesmiş ayaklarımla..

Derhal sıcak bir duş bir kadeh beherova (Pamuk ve Patronumun pragdan getirdiği her derde deva likör) içimi ısıttı..
Üzerine iyi bir uykuuu..
Sabah oldu Zaten az önce de sabahtı değilmi, yani öğle üzeri oldu.. kalkıp kahvaltımı yaptım..
Resim kursunda tanıştığım ve son derece hoş bulduğum arkadaşlarım Peyman ve Meral’in beni yüreklendirerek davet ettikleri Anşoyad’ın (Antalya Şairler ve Ozanlar Derneği) TSM Koro çalışmasına gitmeyi hak ettiğimi düşündüm akşamki sıkıntının üzerine..
Gerçekten de bülbül seslerin arasında benim acaip ve yeteneksiz mırıldanmalarım kaynadı kimse kim bu yeteneksiz demedi..
3 şarkı meşk edildikten sonra Diksiyon çalışmaları yapan guruba da dahil oldum Peyman ve Meral’le birlikte.. Diksiyon dedik, şiir seven doğru vurgulamayı, doğru ve anlamlı konuşmayı en doğru şiirle belleteceğine inanan galiba gerçekten değerli, vaktiyle hem A.Ü de hem de İ.Ü de hocalık yapmış bir hocanın idaresinde şiirler okuduk.. Şiirden hiç anlamayan beni (sesimin çok yumuşak olduğunu, müzikal tınıları olduğunu söyleyerek ve bana müthiş gaz vererek ) bu işe sardıracak kadar etkili bir hoca..
Neden olmasın.. Geç kalmadım ki…
Gece o nemli pijamalarla Antalya’da olsa sokakta sabahlayınca hasta olmadığıma sevinmiş ve kültür patlaması yapıp günlerimi değerlendirdiğimi düşünmüştüm..
Meğer bedenim sorun çıkarmayı ertelemiş.. Kültür dolumunun bir kısmını bu geceye ertelemiştik Fulya ve Eniştem ve Annem ve Ben Antalya Devlet Tiyatrosuna katkılarımızı sürdürmeye kararlıydık.. nitekim gittik Oyunu izledik, Sevdik te ( Benim Doktor Oğlum isimli oyun) Ama hem keyif hem ızdırap bir arada oldu.. göğsüm tutulmuş.. kasım, kemiğim, soluk borum ne varsa o bölgede müthiş canımı yakmakta.. bol kas gevşetici pomat ve hapla yarı uykulu izledim şimdi başıma gelenleri de yarı uykulu yazmaktayım sizlere..
Hani durum böyleyken böyle diye..
Hani Ece merak etmesin..Simurgum uğradığında yeni bir iki laf görsün, Ataletim bi baksın..
İsmini yazamadığım sevdiğim dostlarım da yorum yazsın diye..
Resim ekleme prensibim doğrultusunda atölyede yaptığım Aivazovsky den aparma bir suluboya resim var aşağıda..
Hadi eleştirilerinizi ve yönlendirmelerinizi bekliyorum..
Sevgilerimleee…

Ayrıca Bayrama kadar yazamazsam İyi Bayramlar, İyi Hafta Sonları..
Yani ne varsa önümüzde iyi olsun…